خیال بی حاصل

سوختم در غمش اما دل او نرم نشد
آهن سرد دلش از دم من گرم نشد
بس تمنا که نمودم به بت سنگدلم
تا که عبدش بشوم حیف که دلرحم نشد
هر چه مرهم بنهادم به دل ریش افسوس
هیچ یک مایه ی بهبودی این زخم نشد
داده ام مژده ی وصلش به خیالم شب و روز
غیر بی حاصلی ام حاصل این وهم نشد
ناصحی گفت چو سرگرم به کاری گردی
یادش از سر برود ٬ لیک سرم گرم نشد
در سماوات نظر کردم و دیدم هیهات
ماه هم در نظرم چیره به آن نجم نشد
با دو صد نذر و دعا بهر مصافش رفتم
تا که پیروز شوم بلکه در این رزم نشد
عقل ما کشت به یک غمزه ی آغشته به زهر
وای بر دل که غم و ناله ی او ختم نشد