سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        هوای بودنم را چه کسی برده است!

        شعری از

        مینو غفوری

        از دفتر شعرناب نوع شعر دلنوشته

        ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۳۱ شهريور ۱۳۹۴ ۱۳:۵۹ شماره ثبت ۴۰۷۵۵
          بازدید : ۳۲۳   |    نظرات : ۲۰

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه

        بنام محبوبی که مهرش تکیه گاهی ست برای دل گویه هایم
        مکث کن مرا بخوان.
        لحظه های تصمیم دقیقه های خلق اند.
        درود بی پایان به تو که تداوم حیات وشادی هستی.
        دلم برای دیدارت تنگ است.
        می توانم لهجه دلت را هجی کنم.
        نشانی خانه ات بر کتیبه دلم ثبت است.
        اگر روزی گم شدی سراغ دلم را بگیرتا بدانی نامت را به یاد دارم
        و دوستی با دلت را پاس می دارم
        به پاسداشت مهری که در دلم به یادگار کاشته ای،
        به گیاهان سلام میکنم ودست نوازش بر سر غنچه های مردد شکفتن میکشم....!
        برگ های زرد پاییز را چون ایه ایه های مقدس لابه لای صفحات دلم محفوظ می دارم
        و برای تداوم ریشه ها به ابرهای منتظر باران اقتدا می کنم
        هر صبح به نیت قرب به دلت به هر موجودی نیکی می کنم
        تا شاید نسیم رحمتی شود از کوی دلستان ما بر نقش لبخند تو
        ومضراب محبی شود بر تارهای منور دل نازکت...!
        نه دیروزم و نه امروز و نه فردا...
        اما تو مرا دیروز و امروز و فردا خواندی
        در این ایام فراق چه غزل واژه ها که در نای دلتنگی هایم دمیدم
        تا شاید نغمه ساز دل مرا به یادت اورد
        چه شب ها که به ماه نظر دوختم تا شاید نظر گاهمان با یک دیگر تلاقی کند
        در مدار ماه بارها چرخیدم تا دلت را ببرم
        تا پرنده های روح یک صدا با هم بسرایند واشعار تر بخوانند
        تا باشد که رسم زندگی به مهربانی و مهرورزی
        پاینده بماند تا همیشه زمان
         
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        4