سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        صبر

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۸ شهريور ۱۳۹۴ ۱۶:۴۹ شماره ثبت ۴۰۱۵۲
          بازدید : ۲۶۴   |    نظرات : ۲۶

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        صبر
        آن  يكي   همخانه  شد   با   جاهلي          
                   سخت   گردد   جفت   جاهل    عاقلي
        هر چه او را  پند  گفتا  زين  و  آن         
                    گوش  جاهل   کیشنود حق  را   بيان
        جهل اوچون پرده ايي بر گوش  او          
                    زين   سبب  افزون  نشايد   هوش  او
        هر  چه  افزونتر  رفيقش  پند   داد         
                    در  دل او  كينه   از  وی   بیش   زاد
        عاقبت   انديشه  كرد   آن  يار  ما          
                    تا   كه    فائق   آيد    اندر      كار ها
         گاه نرم نرمک داد او را پند خویش         
                   گاه  دیگر  سخت کردش  بند خویش
          هر يكي  انديشه    را كرد  امتحان            
                   تا که ذات نیک   از  او   گردد   عیان
        سالها  از   امتحان   بگذشته  بود               
                 عاقبت   عاقل   سر    شكوه   گشود
        غصه خورد از حال و روز خويشتن              
                  از  چنين   جاهل   که بودش هموطن
        تا  شبي  در خواب  آمد سوي  او            
                    دلبري   شيرين   سخن  همخوي  او
        گفت درتعجب شدم ازحال دوست             
                   شكوه داري زين كه از الطاف اوست
        چون لياقت در  وجود    ماه   بود           
                      همره    یوسف   درون   چاه   بود
        گر  بخواهي  سوي  بالا پر كشيد            
                    بايدت  چندي  به  چاهي   سر كشيد
        بنگر آن يوسف عزيز مصر   شد             
                    از  ته  چاهي  برون  بر  مصر   شد
        چون  كه  ابراهيم  در  آتش  فتاد           
                      بر   سر   او    تاجی از ذاتش   نهاد
        حال بنگر حال خود در آن  زمان            
                    نيز  بنگر  حال  خود  در  اين  زمان
        چون نگه كرد  آن  زمان پژمرده ديد            
                   خود  جوان  خام  همچون  مرده  ديد
         توبه كرد از شكوه هاي خويشتن            
                     وارهانيد   خويشتن    از   خويشتن
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2