عصیان

این غزل خودکشی عاطفه عنوان دارد
واژه واژه غزلم میل به عصیان دارد
شیخ می گفت نوشتن ز شما اسراف است
واژه واژه غزلم میل به کفران دارد
خلقتت اعجاز نابی بی مثال و دیدنی ست
جای تحسین چنین حضرت سبحان دارد
منکر چشمان مستت کافر لا مذهب است
معجزه در معجزه چشم تو قرآن دارد
پیچ حیران ز خم موی تو طراحی شد
پس عجب نیست اگر کشته فراوان دارد
رد شدی از تن شهری که هوادار تو بود
باز  امشب جلسه مرکز بحران دارد
بی سبب نام چنین منصور... حلاجی نکن
طاقتش نیست دگر میل به قربان دارد
علت پیدایش کل جهان تقصیر بود..!
یک نفر در تن شب جامه ی عثمان دارد
چند تار زلف تو ... در تار و پود پیرهن
در دل قائله مردیست که بهتان دارد

مرتضی (اشکان) درویشی