بسم الله الرحمن ارحیم
عزض ادب و احترام خدمت اساتید محترم که بر بنده حقیر ارج نهاده ومرادرمیان خود جای دادند...
بابت شعر پیشین که درج شد از دوستان عذر خواهم زیرا مشکلاتی در تایپ وجود داشت و دلایلی هم بود که لازم به ذکر نمیبینم...
واین شعر هم حاصل دلتنگی ام برای دیار و کاشانه است...
خوش باد خاطرتان ای روزگاران صمیمی
هرچند قدیمی...
یا حق
...................................................................................................
باز هم رفیق،نی لبک بزن برای من...
نی بزن !
ولی نه در هوای دشت و کوهسار
بلکه در هوای نوحه های دوری از وطن...!
با طنین ناله های من...!
نی لبک بزن رفیق...،
حرف دارمت ،
ولی خلاصه میکنم
جای من تو زندگی بکن
من نظاره میکنم...
من نظاره میکنم ولی تورا به غیرتت،
رو به سمت باغ و خانه ی پدربزرگ کن
از زبان من بگو:
من هنوز هم به سویتان
شعر هدیه میکنم...!
بعدهم به سوگ دوستت
نی لبک بزن رفیق
نی لبک بزن رفیق...
.....................................................................................................................