سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        کشتی آرزوها

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۱۸ تير ۱۳۹۴ ۰۰:۲۲ شماره ثبت ۳۸۶۰۴
          بازدید : ۲۴۳   |    نظرات : ۵۲

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        كشتي آرزوها ( اول)
        مردمانی   در      كنار         ساحلي        
                   هر يكي  را  قصه ايي   بود  و  دلي
        قصه از آن سوي  دريا  گفت    كس         
                   همچنان فردوس خواند آن سو و بس
        جملگي   گفتند    ما    آنجا     رويم          
                   چون  بهشت  آنجا بود آنجا شويم
        وقت  آن  آمد  كه كشتي  ساز  شد          
                   كار  ساز  كشتي اش   آغاز    شد
        نيمي از مردم ز  شوق خود گذشت           
                  دور شد  از  كشتي و آمد به  دشت
        هر يكي  گفتا  كه  نيرنگ  است  اين           
                   دور بايد   زين  جماعت  در   زمين
        كار  ساز  كشتي  آمد   در     زمان          
                    سختي  بسيار    بردند    آن کسان
        پس گروهی زآن کسان در   كارآن          
                    در  گريز  آمد  ز  کشتی  آن  زمان
        اندك  اندك   آن    شمار       آدمي          
                     كاستند   از   آرزو،   هر  يك  دمي
        عاقبت  آن   كار  كشتي  شد   تمام          
                     بادبان  افراشتند   بر   پشت    بام
        پس خبر آمد كه هركس كار    خود          
                     كشتي   اندر   آيد   او  با بار خود
        ناگهان  ترسي  فزون  آمد  ز   آب           
                    جان  مردم    را     گرفت آن التهاب
        نيم  ديگر  زان  كه  بودند  مردمان            
                   از  چنين  ترسي نگشتند سوي آن
        عاقبت    چندين   نفر  از  حاضران           
                    غالب  آمد  ترس  و  آمد  در ميان
        بار  خود  آورده    بر  كشتي نمود          
                      آرزو  بر    راه  خوشبختی  نمود
        چون ز ساحل دور گردید آن زمان          
                    ناله و   فرياد    کردند      مردمان
        ما     غلط  كرديم   همراهت  شديم           
                   ما   اسير    آرزوهايت        شديم
        راه  دريا  امن  نيست  در اين زمان          
                   باد و باران است و طوفان هر زمان
        پس  به  ساحل  باز  گرد  اي  آشنا          
                   ما  ندانيم   هيچ    فنّي     از    شنا
        خواست  تا  حرفي  زند  آن   ناخدا         
                    خنجري  از   آن   نيام   آمد   جدا
        ناخدا   از   ترس   راهي      برگزيد         
                   سوي ساحل شد درآن سكنا گزيد
        پس  برون  شد  نيم ديگر در مكان         
                    ناخدا   ماند  و   سه  يارو  بادبان
        اين  چنين  باشند  جمع     مردمان          
                    يار  تو گردند  در  حرف  و  بيان
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3