سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        حیله گر و احمق ( سوم)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۱۸ خرداد ۱۳۹۴ ۱۷:۰۹ شماره ثبت ۳۷۶۷۰
          بازدید : ۲۸۸   |    نظرات : ۶۳

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        حیله گر و احمق ( سوم)
        اين چنين آمد به سر  روزي دگر         
                   صبرِ  شير  از  گشنگي  آمد به  سر
        گرگ   را    گفتا    بيا      نزديكتر         
                   تا    ببينم   روي    ماهت   اي پسر
        از  فراق  روي تو  پشتم  شكست         
                   ديدن رويت می كند شيران چومست
        گرگ  نزديك  آمد او در نزد شاه            
                 ناگهان    با   چنگ    او   شد  آشنا
        درد  روباه  و  خران  يكدم چشيد          
                  رنج  مردن  لحظه ايي  او هم كشيد
        سير  شد  شاه  قدر  قدرت از آن          
                    اين  چنين  بود آن رفاقت در جهان
        چون شد آنجا چند روزي در گذر           
                  شاه  را   گفتش شكم   اي شير نر
        گر نيابي لقمه ايي در خورد  شاه           
                   مرگ مي گيرد سراغ  از جان شاه
        پس برون شو شايد آيد  در  نظر            
                   مرغ  و روبه بلكه شايد گاو و خر
        شير شد بيرون ز جاي و بهر كار           
                   ليكن او را  ياد رفت   فن    شكار
        گرچه بودند جمع حيوان بي شمار          
                   چون که شد  نزديك می كردند فرار
        صد  تقّلا  خسته می كرد شاه  را          
                     عاقبت    برگشت    سوي    جايگاه
        روز  ديگر  باز  شد   بهر  شكار            
                     هيچ  عايد  ني  شد از آن جمله كار
        روز  بعد  آن ياٴس دامانش گرفت            
                   ضعف، مهمانش شدو جانش گرفت
        مرگ مي آمد به سويش در شتاب            
                    زندگي  در  نزد  او  هم شد سراب
        شيرما گر قوت را از پنجه  داشت             
                    هر  زمان  فن  شكارش  ياد داشت
        روبهك  آن شير ،  بنمودش دغل             
                   مُفتِ  مُفت،  صد طعمه  آمد در بغل
        زين سبب وقتي كه يارش هيچ ماند          
                  با  نگاهي  شعر مرگ خويش خواند
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3