سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 9 دی 1403
    29 جمادى الثانية 1446
      Sunday 29 Dec 2024

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        يکشنبه ۹ دی

        گوهر و شیشه (دوم)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۷ ارديبهشت ۱۳۹۴ ۱۹:۴۷ شماره ثبت ۳۶۴۷۷
          بازدید : ۳۳۰   |    نظرات : ۵۸

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        گوهر و شیشه( دوم)
        پادشه   بر    خواند    نام    ديگري             
                    گفت ،  اندر   رو  به   قصر    گوهري
         با  خود   انديشيد   چون  بهتر  برم           
                     يك  ز  صد  از  گوهري  بيرون   برم
        عاقبت  گفتا  كه گوهر  شيشه نيست              
                    اختلاف  بين  آن  با  شيشه   چيست؟
        گفت   شايد   فرق   بين   اين  و  آن            
                    انعكاس      نور     باشد       بينشان
        پس به سوي نور مي رفت او به جو            
                     اين   چنين  كرد او ز گوهر  جستجو
        عاقبت    وقتش   به   پايان    آمدش            
                    با  دو صد  سنگ  و   شتابان   آمدش
        روز  ديگر  شد  به  سوي   گوهري            
                    با  دو   صد   اميد  و  ذات  جوهري
        گفت     هان   دّر    گران    آوردمت            
                    آنچه  مي خواهي    همان    آوردمت
        گوهري  با  يك  نگاه  خنديد و گفت           
                     كي  توان كردي  بدل  با  اصل، جفت
        از دو صد سنگش يكي  را  اصل ديد           
                     باقي اش  را  ز آن يكي در فصل چيد
        اين  يكي  هم  چون  چنين تقدير شد             
                    حال  زارش    همچنان     تقدير   شد
        روح  او  هم   در  فشار  از  اين  بلا            
                     شد  فسرده  زين  مرض   در   ابتلا
        چون  شنيد  احوال  ياران  آن    دگر         
                     رفت   نزد   گوهري  قبل   از    سفر
        گفت  دستم  دامنت   گو   چون   كنم          
                      گو  كدامين  ز آن   همه   بيرون  كنم
        گوهري  گفتا  كه   اندك   شد   زمان            
                    نكته هاي   رمز   صد   باشد  در  آن
        گر  بداني   چند   و   جاهل  بر   دگر          
                      مي شوي در  چاه   خسرانش  به سر
        او  در آمد  از  در   اصرار   و   گفت            
                    نيم   هوشيارم    كني   بهتر   ز خفت
        گوهري  انديشه  كرد   و   راز   گفت         
                       وزن   گوهر   با   اصالت  ساز  گفت
        خواست  تا  رمز  دگر  گويد  بر   او           
                     ديد كس را    نيست   تا  گويد  بر  او
        رفت  فرمانده   به  سوي  آن    سرا           
                       تا چه سان بیرون شود زین ماجرا
        پادشه   گفتا،  درون  شو  خانه   را            
                      گوهران  دركش،  برون شو خانه را
        پس  درون   خانه    آمد     با   اميد            
                      تا  به  علم   خويش صد گوهر بچيد
        هر كدام  از   سنگها  و    شيشه ها             
                      وزن  كردش  با    دو  صد   اميد ها
        هر  چه سنگين  آمدش برداشت او            
                      صد  اميد  اندر   دل  خود   كاشت او
        ناگهان   پيغام    شه   آمد   بر   او             
                     وقت  پايان  است،   بس  كن  جستجو
        چند  ده،   سنگ  گران  آورده   بود             
                    آرزو  صد  در  دلش    پرورده   بود
        شاد و خندان از چنين سودي  كثير            
                      خنده  كرد او بر  صغير  و  بر  كبير
        چون كه خورشيد آمدش در آسمان             
                      سوي  دكان  برد،   آن  سنگ  گران
        خنده ايي کرد جّبه ی خود را گشود            
                        نزد  او   بگذاشت  جمله  آنچه   بود
        گوهري  در   سنگها  كردش   نگاه            
                        زير  و  رو كرد او  به  دقت  سنگها
        هر چه كردش بيش گوهر جستجو              
                       كم  ز   گوهر    يافتش  در   جستجو
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1