نسىم عشق

موج بايد شد,درون چشمهايت خانه کرد
باد بايد شد که تار گىسویت را شانه کرد
درداگر خواهد به وىرانى کشاند عشق را
همتی باید که کاخ درد را ویرانه کرد
اى نسىیم عشق و اى بوى بهاران از تو مست
با تو باید قدرعمر ی شادى مستانه کرد
شمع خواهم شد به پایت تا بسوزم روز وشب
پس تو هم غوغا به پا کن ,کانچنان، پروانه کرد
بیت اخر را به نام عشق مىخواند "سحر"
او که دل را از غم عشق تو چون ویرانه کرد