سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        عاشقان نینوا

        شعری از

        احمد رشیدی مقدم (گمنام)

        از دفتر دلسروده ها نوع شعر غزل

        ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۳ ۱۹:۴۲ شماره ثبت ۳۲۶۷۸
          بازدید : ۲۷۷   |    نظرات : ۱۷

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر احمد رشیدی مقدم (گمنام)

        خوش خرام کبکی که ترس از ، باز ، داشت
        دروجودش حس خوف از عالم پرواز داشت
         
        یادم آمد نینوا و عاشقی مثل حسین (ع)
        بی محابا سوی معشوقش عجب پرواز داشت
         
        گاه بود هم صحبت معشوق پیشانی به خاک
        در تضرع با حبیبش سجده اعزاز داشت
         
        با هزاران اشتیاق آهنک رفتن مینمود
        با وجود اشتیاق یک خواهری همراز داشت
         
        در وجودش غیر عشق چیزی نبود
        غیر خود هفتاد و یک شخصیت انباز داشت
         
        جمع هفتاد و دو تن تشکیل دادن ارتشی
        طفل شش ماهه به تن هم جامه سرباز داشت
         
        آنقدر لبهای عزیزش خشک بود از بی لبن
        کام خشکیده به دل شوقی به یک پرواز داشت
         
        جای آب تیری گلوی نازنین او درید
        جای گریه سوی بابا خنده ای ابراز داشت
         
        عاشقی بسیار اشجع بود علمدار سپاه
        بین سربازان عجب او قامتی افراز داشت
         
        صورت زیبای اکبر همچنان وجه رسول (ص)
        کین جوان هم در شهادت قدرت اعجاز داشت
         
        در کمین او هزاران کرکس و خفاش بود
        آتش قهر خدا هر لحظه شان احراز داشت
         
        چند میگوئی سخن گمنام تو از عاشقان
        تا قیامت نیست پایانش مدام آغاز داشت
         
         
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        نادر امینی (امین)

        یکی از بزرگان اهل شعر درودی فرستاد برمن از روی مهر نبودم لایق حمو ثنای بندگان بباشم حقیری زشرمندگان سرودم تا که سنجم عهد خویش به اشک یتیمان پای افتاده پیش نه من آن نیک سرشتم در این روزگار ولی من کجا وسعدی روشن فکار کنون من درودی فرستم مریم که عادل بود کنیه اش چو عادل هماره بود با همه بنیه اش
        مدینه ولی زاده جوشقان

        تو ای آن که در قلب و روح منی اا خداوند حکمت خدای غنی اا به اطراف خود هم نگاهی بکن اا بتابان بر این سر زمین روشنی مدینه ولی زاده ی
        مریم عادلی

        درود برشما شاعر نیک سرشتتتت کاش دنیااز فکرتان مینوشت
        نادر امینی (امین)

        مرده آن است که نامش به نکویی نبرند ورنه هرمرد تبهکار به جهان زنده بود لیک مرد فداکار فلکی زنده کند دست دردست فقیران دهد و خرج یتیمان بکند این چنین که رسم خردی درجهان زنده بود پیش یزدان همه از فقر وغنیآن برازنده بود نه ستم بیند و نه ستمکار بود عاقبت در پی عقبی رود پا زدنیا بکشد
        مریم عادلی

        دستها خالی اند ازسخا و سلامممممم هیچ چیز پس نجو ای نکومرد تام

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3