شرتان کم!

چند سالی است که از دوریتان ما شده ایم
خام این فکر نباشید که تنها شده ایم
قطره بودیم کسی ساحل ما را نکشید
کوری چشم شما یک تنه دریا شده ایم
سقط کردید خدا را به درون دل مان
فکر کردید از این حادثه نازا شده ایم ؟
پاره آیات خدائیم  که تحریف شدیم
آیه یأس بخوانید که خوانا شده ایم
نقره داغیم از این فصل زمستان شما
چون ذغالیم که آبستن سرما شده ایم
صفر بودید که با تک تک ما جمع شدید
حال از جمع شما ما همه منها شده ایم
طفل بودیم که از نسل پدر خوانده شدید
شرتان کم خودمان مادر و بابا شده ایم