نور زهرا (علیها السلام)

تقدیم به ساحت اقدس بانوی دو عالم – حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)

 

شام آخر در زمین کربلا
چون حسین(علیه السلام) احوال خواهر را شنید
گفت زهرا (سلام الله علیها) مادرم دخت نبی
برتر از من در گهر  آمد پدید
یاد کن از بوسه ام بر پای او
چون رسیدم در بر مام شهید
یادکن از گریه های آسمان
چون وداع پاره های تن بدید
یاد کن از معجزی که مرتضی(علیه السلام)
در هجوم خشم و ماتم آفرید
همچو آن روز مصیبت بار باز
بر مصیبت هایمان صبر آورید
این مصیبت کوره اخلاص ما است
تا عیار جان ما گردد پدید
گشت ایمان و شکیبایی و حق
مومنان را بر در جنت کلید
این سخن می گفت و اشکی کوچک از
چشم های زینب کبری(سلام الله علیها) چکید
نور زهرا (سلام الله علیها) سخت جوشیدن گرفت
چون سخن از اوج سرمد می شنید
در حریم عشق از طغیان درد
موج زد خون در دل یاس سپید
داغ ها بر شعله ایمان شکفت
چون گل ذکرش به لب ها بر دمید
بوی جان پر شد در اطراف زمین
فرّ ایزد بر همایونان رسید
وان سکینه بود کاندر کربلا
صدهزاران شور شیرین آفرید
هر که آن نورش به دل تاثیر کرد
از گرفتاری دنیا وارهید
چشمه جان است و ینبوع حیات
حالیا جام وجود آنجا برید
مهدی آن نور الهی در جهان
کرده هستی را پر از شور امید
منتظر باش و شکیبا و خموش
تا تجلی ها کند یاس سپید
این جهان آبستن خیر است و بس
نبض نیکی در دل و جان می تپید

 

مهدی رستگاری
آذر ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و هشت