وصف یار

ان چهره که در پشت نقابی شده پنهان/ کی چهره گشاید که برد دل ز جوانان مانی که کشد صورت هر چیز به دقت/ در وصف چنان صورت خوبی شده حیران مجنون که به کوهی بتراشد رخ لیلی/ با دیدن ان چهره ز لیلی شده گردان خسرو شده بیزار ز شیرین و گریزان/ با دیدن ان جلوه شیرین تر جانان حلاج که بر دار کند عشوه ز مستی/ ان جلوه بدیده است که گشته است پریشان بلبل که گلستان شده منزلگه جسمش/ بیرون شده با دیدن ان رخ ز گلستان هر دیده که از هجر عزیزی شده کم سو/ بینا شده از پرتو ان روی نمایان هر غمزده ای برده ز دل ان غم بی حد/ با دیدن یک جلوه ز ان ماه درخشان ان جلوه همی برده ز عاشق دل و دینش/ زیرا که شنیده است ز ان وصف فراوان