هر چه بادا باد

 

این عجــب نَبــوَد... ببینی گـرگ هـا آدم شدند
نسل انسـان...،جای آن هـا باعثِ ماتـم شدند
هـر کجــای چـرخ...، بودی گـر نشـان از آدمی
ذرّه هـا آنجــا...، اســـیرِ فتنه های غــم شدند
از محبَّـت...، آدمی اَفـرشــته را مبهـــوت کـرد
کان به آغازی چنین بود و... به پایان کم شدند
شَــــهدِ شیرین محبَّـت بـود انسان...، عـاقبـت
بر طبیعت...،لشگر غم، قطره های سَم شدند
جای باغ و بوستان را... سـنگ و آهن تا گرفت
بس خیــابان... ،جایگاهِ تلـــخِِ دود و دَم شدند!!
رودها خشـکیده...، تالاب و گلســتان، پُـر لَجَـن
مرغ و ماهی درعَزا ...، مرثیه خوانِ هـم شدند
آب هــا...، در بُطـــریِ زَر بارگــانِ زر پـرســـت
راهی آن ســوی آب و، نام شـان زَمــزَم شدند
سـروها اِسـتاده می مُردند و طوفان را چه غم
از چه آخر، سـروها هم با نسیمی خم شدند؟
طارقا...، اینجـا ســـرای هـر چـه بادا باد...، باد
شـیخ و شـابی در پی سیم و زر و دِرهَم شدند
درهَم : هنوز در کشور های عربی واحد پول بشمار می آید