زنده گو

آخرین روزهای زنده گوی من است بی کسی با قشون به روبروی من است می روم فراری ام ز دست خودم شرمساری ز آبروی من است عشق من منتظر بمان آیم خنده بر لبان تو آرزوی من است می روم که دور شوم از بختم پیش پا که جای دور من است سیل اشکم بدوخته لبهایم لکنتم ز های و هوی من است می سپارم به دست خدا خود را چون رضای خدا رضای من است دوستان عزیز لطفا نقد بفرمائید. ممنونم ((سیاوش راد ))