مرگ من!

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر

آخرین اشعار ناب

 مرگ من بیداری از خوابی گران است،

 مرگ کابوسی خشن و بی امان است،

 

 مرگ بامدادان گدایی شام شاهی است!

 مردُنِ تدریجی ی هر بی گناهی است،

 

 مرگ شام شب نخورده های خفته است،

 مرگ از بس خورده ی نقرس گرفته است!

 

 مرگ دردِ جسم و روح و مرگ آه است،

 مرگ رنگین پوست قاره ی سیاه است،

 

 مرگ گربه، مرگ زالو با گراز است!!

 مرگ هر دریوزه ای با دست باز است!

 

 مرگ بازی کردنِ بی ضرب و ساز است،

 مرگ خطِ فقرِ باد از بس دراز است!

 

 مُردَنِ بی راهه های تنگدستی است،

 وآن نداری جاده ی معروفِ پستی است،

===

 وآنکه در اوج است از آتش بَرَد سود،

 لایه لایه فربه او؛ ما در عوض دود،

 

 مُردَنِ شب گردی و بی خانمانی است،

 وآخرِ حسرت ز فُقدانِ جوانی است،
 

 الغرض پایانه ی راه های پستی است،

 داغِ ننگِ مسلکِ مُرده پرستی است!
===

دردِ بی درمانِ پژواره گران است،
عاشقِ رفتن به سوی آسمان است.

 پژواره

۰

شاعر درخواست نقد دارد