فانوس هدیه آورد بانو به محفل ما

ساقی بریز بـاده در کاســـــــه ی دل ما

شاید به می سرشتی یک امشبی گل ما

دریای جانم امشب طوفانی است هرچند

نوری فتـاده از مهر در چشم ساحـل ما

دلبر چراغ بر دست از کوچه باغ رد شد

گویی به طعنه میگفت: عشق است قابل ما

امشب بــــهار بارید  وقتی خیــــال کردم

انــــگار میــــل دلــــدار گردیده مایـل ما

اما چه حاصل از این شب های بی ترانــه

وقتی که نیست عشقی از عمر حاصـل ما

حالیست ساقی امشب دیوانگی   چشمش

وقتی که نیست طرفی از حال عاقل مـا

ساقی سهیل سر زد در آسمان من، چون

فانــــوس هــدیه آورد بانـو به محفــل ما

=====

دلجووو