وقتی تو بیایی سر و پا را نشناسم

 بی جلوه ی تو عشـق و صفا را  نشناسم

  حتـــــی به برت   ثانیـه ها  را  نشناسم

بر باد مده حلقه گیسو که در این  دار

منصور  صفــت دار بلا را  نشناسم

آنقدر زلیـــخای   جمالـت شده ام که
نارنج جدا دسـت  جدا   را  نشناسم

پشت مژه هایت زده ام خیمه چنان که

اندیشه ی مرغان  رها را نشناسم

گر کفرنباشد، چه بگویم ،چوبیایی

حتی به خدایم که خدا را نشناسم

با پای  ندانم بدوم یا به  سر و  دست؟

 وقتی تو بیایی سر و پا را نشناسم  

=======

دلجووو

بداهه

درود بر تک تک عزیزان و بزرگوارانم

حضور کمرنگم جز ازدحام مشغله ،دال بر کم سعادتیم بدانید 

مطمئن باشید در باغ مرام شما قدم وپیوسته به عشق گل روی شما قلم میزنم

مااگرمکتوب ننوشتیم عیب مامکن

درمیان راز مشتاقان قلم نامحرم است

طاها ،مینا،رهای عزیز بینهایت سپاسگزارم...

ایشالله قول میدم توی عروسی طاها جبران کنم...