خزان

اگر چه شهر، پر از گونه های شبرنگ است

قسم به خون شقایق تمام نیرنگ است

شبی که وسعت آن را به خون رقم زده اند

بدان که تا به سپیده هزار فرسنگ است

در انجماد زمستان ، بهار ، یخ زده است

نهال سبز رهایی هنوز بیرنگ است

تنور خانه ی دهقان دگر نمی سوزد

خرید نان دهاتی ز شهرها ننگ است

چه بی خیال خزیدی به لاک خود ، برخیز

که بین نور و سیاهی هنوز هم جنگ است

ز دشت حادثه می آیم و خبر دارم

که زخم کاری دشمن ، هجوم فرهنگ است

هزار عاطفه را در نهاد ما کشتند

فریب و مکر شیاطین ، هزار و یک رنگ است

غروب سرخ هزاران ستاره را دیدم

دلم برای شهیدان ، خدای من تنگ است