درخواست از خدا

یارب تو عیان کن به من این سِرٌِ نهان را

مستم بکن ازباده که هست قُوٌِت جان را

در دیر مغان، مسجـدو، یــاجــای دگر

هر جا که صلاح هست بده، بنده، مکان را

خواهم که مـرا درهمه حال دوست بداری

چون دوست تو الگو بشُوَد هر دو جهان را

بیچاره شُوَد هـرکـه تـورا دوست نـدارد

باید بکشد ازدل خود ناله و هم آه فغان را

عشق تو چنان خواب زچشمم به رِبوده

دادم مـن از کـف هَمٌَهِ تـاب و تـوان را

بـار گنـه ام پشت مــرا سخت شـکـته

بـردار خــدایـا زکـرم بـار گــران را

برَ خوان کــرمت هستم مهمان همیشه

خواهـم که نمائی تو به مهمان حسان را

خـواهـان زدرگـاه تــواَم بـار خــدایــا

دور کن تو زگمنام بـلا آفـت جــان را