وسوسه...

نازنینم!!!
نمیدانم در کدام دیار
آسمان را هوایی ِ خود کرده ای ،
دلتنگی اش را بر دلم آوار میکند...
پرندگان مهاجر عاشقت شده اند
راه گم کرده اند بی هوا...
سراغت را از کدام مدهوش بگیرم؟
خنده هایت را بگو!
وسوسه کرده شیطان را ،
میخواهد سجده کند بر عشقت
شاید هم طردی دوباره در راه است
سیب از لبانت خواهد چید
رحمی بر این بی نوا بکن
دستم از تو کوتاه است
و طاقت این دل طاق...
عصیانی در راه است
طغیانی شاید...
و دلی که انبار باروتست...

انفجار نزدیک است...