بهانه

سكوت چشم‌هاي من براي تو بهانه بود

بهانه‌اي قشنگ و سبز چقدر زيركانه بود

رسيد فصل عاشقي من از سكوت پر زدم

و بعد از آن نگاه تو، هميشه عاشقانه بود

ميان كوچه‌ي خدا نشسته بودم آمدي

پريده رنگ حرف تو شكايت از زمانه بود

تمام وسعت دلم كبود شد، نمي‌شود؟...

... سرود شاعري اسير آب و دانه بود

كنار پنجره به يادگار نوشته‌ام شبي

كه چشم‌هاي نار تو عجيب شاعرانه بود

گواه من همان شب پر از ستاره‌هاي شاد

اگر نديدمت بدان سكوت عاشقانه بود