قسم به برف!

قسم به برف!
 به برف های آب نشده زمستان ؛
که در انتظار تابستان اند!
وچشم انتظار خورشید
 تا تشنه لبانی
 در پی آب ...
در موج های سراسر  سراب،
که تازیانه های همان آفتاب
را بر دوش می کشند.

قسم به لب و دهان شیار انداخته
که در میان  فاصله ها
جائی برای  استراحت اند
  و حتی کرمی نیانداخته...
تو ای برف و بوران  روستاهای دور دست !
تو را دعوت میکنم،
به ظهر تابستان...
با هندوانه و چند برگ نعنا و تکه ای پنیر سفید
 و چاقوئی که در انتظار بریدن است!!!