دو بیتی عذاب آور/ ابوذیات معذّبات (عربی فارسی)
انسرق گلبی ابّطن دارک و جبته
او ترک من فارگ اعیونک و جبته
علیمن دهورت عگلی و جبته
الخاطر تفرح ابموت البریه
***
ارید اهجر واطفّی النار و ابعد
انکسر گلبی ابعزم فرگاگ و ابعد
ترکت الفرح ویه الحزن و ابعد
الناس امعیده و آنه الطم بدیه
***
الحد آخر عمر یا ورد منساک
الذهب عاجز صفاره اهواک منساک
الحمد للخالق العافاک منساک
علی اگلوب البشر نازل اذیه
***
عرفتک من ضمیرک یابه خلنی
الزمان اشگد دعانی یابه خلنی
اخوی الما هضمنی یابه خلنی
یضحّکنی او یشبّگنی امن ادیه
***
بعد لا تعثر انت اویای واشهد
کلامی حلو مثل السکر واشهد
امچتّف امشی للعباس واشهد
لانک خاین او مالک خطیه
***
هواک اشگد عذب یا حلو مرنه
عبد واگف ابباب الصدر مرنه
اتحداک ابستر لو عسل مرنه
اکلنه الحنضل ابعزه او خویه
***
معنی:
***
دلم در کوی خود یکجا ربــــــودی
عذابی سخت و بی همتا گشـــودی
چرا اینگونه با من طبعت آموخت
به کُشتن خوانده را قلبم تو بودی
***
دلت آتش فشانی کرده اینجاست
زگرمایش جهنم گشته زیباست
شب عیدم به ماتم کرده عشقت
خدایا چشم من شد قلب دریاست
***
فراموشی سپردم خاطراتت
طلای زرد و پاکی در فلاتت
سپاس آن خالق تو به چه ها کرد
اذیت دلگشا در قعر ذاتت
***
تو را با چشم و قلبم می شناسم
نگو در جشن و شادی بی کلاسم
برادر نه تویی جوشیدی قلبم
نخند ای بی وفا کشتی حواسم
***
دلم از درد تو بی خانه امروز
ز همرازی شده دیوانه امروز
قسم خوردم ابو الفضل و حسین را
فراموشت کنم بیگانه امروز
***
نسیم صبح تو آهسته آمد
کنار باغ به دلخسته آمد
بیا ای شهد شیرین کام قلبم
بکن حجب تنش چون پسته آمد
***
جاسم ثعلبی (حسّانی) 09/10/1392