قلم ، شرمنده ام دست خودم نيست

زبس از عشق و عاشق مي نويسم

قلم از دستم آسايش ندارد

زبس تمكين اين دل مي كنم من  

مركب فرصت خواهش ندارد

زدريا و نسيم و  عشق ساحل

زپرواز قناري مي نويسم

زشهد لعل و هجر  و  بي قراري 

نه با دستم ، كه با دل مي نويسم

سرود زندگي در نغمه هاي

قناري ِ دل من ، بس كه جاري است

فراموشم ،  تمام فصلها را

تمام عمر ِ من با او ، بهاريست

قلم ، شرمنده ام دست خودم نيست

مرا تنها در اين گرداب نگذار

شكسته پاي بغضم ، سيل جاريست

مرا بر دوش احساست نگهدار

قلم از  بهر محبوبم قناري

به رنگ خون نويس ،عاشق ترينم

ترا من دوست مي دارم قناري

توئي احساس ناب بي قرينم