چرا برگشتی ؟

چرا برگشتی ؟

عقربه های ساعت باز مرا به جدال با دردی همیشگی فرا می خواند

باز دلشوره ای عجیب و مهمانی ناخوانده دارم

نمی دانم دوباره فرا خواندنم چه تعبیری دارد

از راه رسیدی

باز همان پرسش تکراری

فراموشم کن ، بگذار در آوار خاطراتت بمانم

تمام سهم من از تو خاطراتی ست که یدک می کشم

بشنو بانو جوابت از حال روزگارم

مگر می شود بی وفایی ات را فراموش کنم

چه چیز را فراموش کنم ...

برو و بگذار در انتهای بودنم زندگی کنم 

آری حق با توست

آدمِ بد قصه من هستم ،

و تو همان بی وفایی که هرگز طعم دوست داشتن را نچشیدی

برو و بگذار تصویر های خوب تو در ذهنم ماندگار بمانند

نمیدانم بمانی یا بروی

باز میترسم از بازی های بچه گانه ات

میترسم از بودنت ،‌ میترسم از نبودنت

آیا لحظه های رفته با پشیمانی باز میگردد