از بودن خود بی خبرم

شانه هایم تیر می کشند...

چه قدر صبوری؟!!!!!!!!!!!!

امروز من از بودن خود بی خبرم

انگار غمت  شکسته پای سفرم

با هجمه ای از فاصله ات درگیرم

کای کاش از این مهلکه جان در نبرم

***

تلخ ست که سرو عشق تو خم باشد

احساس تو آلوده به ماتم باشد

پایان که ندارد این هیاهو بانو

نگذار هوای خانه درهم باشد

***

طاقت که ندارم این دلم را بکشم

این وسوسه های باطلم را بکشم

دریا شده ام بیا به بالین ترم

میمیرم اگر که ساحلم را بکشم