قصه كربلا

آسمان مي گريد و اشك مي ريزد و غم دارد

گلگون گشته زمين، رنگي سرخ دارد

ز خون پاك حسين، زمين كربلا دلي سيراب دارد

شهيد گشته اند لب تشنگان، دريايي پر ز خون دارد

دل سياه دشمن به جاي حرف تير و كمان دارد

گلوي اطهر را نشانه گرفته قصد جنگ دارد

زمين نينوا از خون چه نقشها دارد

پيكر چاك چاك و نيزه ها بر سر دارد

جواني آب آور و ز دست جدا دارد

سري پر خون رخي به رنگ زرد دارد

شبي بي ستاره بدون ماه دارد

خيمه هاي نوراني از آتش دارد