طعم دلچسب درد

آه ، ای درد ... 

من تو را درآلونک سیاهان ملاقات کردم 

درهیبت پشه یی خونخوار .

آن جا ازجان من گذشتی ،

جایی که جان همه را می گرفتی . 

آه ، ای درد ، ای درد ، ای درد

ازجان دردمندان چه می خواهی ؟

چه طعم دلچسبی ازخون آنان می جوشد

که تورا مست می کند ؟

سیاهان را به یاد داری 

که به خاطر رهایی ازتوبرچهره شان نقابی ازشکاف های خنجرحک کرده بودند

وبرتن هاشان تاول های سوخته یی ازسنگ های گداخته ؟  

اکنون به سویت می آیم

درهمان آلونگ قدیمی کنارمرداب ...

می دانم که منتظرم هستی

جان من درمقابل جان هزاران سیاه ...

اینک خون من آن طعم دلچسب جاودانه را که می خواستی به خود گرفته است .

با نوشیدن خون هزاران دردمند ...