پنجشنبه ۱۵ خرداد
اشعار دفتر شعرِ گوزن های سوخته ! شاعر علي غلامی
|
|
|
|
برگرداگرد جویبارهای تعفن
رنگ بازان رنگار ، رنجور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درهم می پیچانی ام ،
روزگارت درهم پیچد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوشت تن ام شوریده است،
دریایی شوراب نوشیده ام .
آسمان ام چکه می کند،
عمری برشوره زارچکیده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوگند به چکمه آویزهای اسفالت ِ داغ ِآگاهی
به چوب دست های افتخار ِدانایی
به فریادهای س
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو ...
آن جا
استاده ، دل خسته
روبروی خورشید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگرسگ ها نجس نبودند ،
پارس آدم ها باید واق می کردند،
آنگاه ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمانی گرفته ،
ازگازهای خورنده نانجیب
مخازن عظیمی که درهم می پیچند؛
ازحجم درد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اندوه ات را به خاک هم نتوانی سپرد
این سنگواره واژه گان واژگون ،
همان برگ خاطره های لبریزخزان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کسی به فکرگوزن های قربانی نیست
سوختگانی که شاخ به پیشانی خورشید بستند
وشانه به گونه ی خاک غلت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک تن نیز
درآن حوالی نبود؛
جزسایه ی باد ،
که زیر لوله های نفت پنهان می خزید،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنها منم که جان می کنم ،
ودیگرکسی ...
هرگاه
تومجنون وار،
برساحلی عریان
درخودمی پ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ازنسل گوزن های سوخته
گورستان ماشین های معدوم
قلقل دریا ونمکزار
ماراتن مردی ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کدامین نژاده ازناجی مسلکان گواراندیش
می توانند ،
این نسل ِ سست واژه گان را
ازمخمصه ی پو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آه ، ای درد
من تو را درآلونک سیاهان ملاقات کردم
درهیبت پشه یی خونخوار .
درآن جا ازجان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگرمن ازجوی گنداب شهر
کاردی بیابم ، دسته دار
وتوزنگاب سکه یی شیرنشان
برای باختن درقمار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نطفه های مصلوبی بیش نیستیم
دررحم آسمان
ولاشه ی مرده یی
درگهواره ی زمین
اگرخدا نمی دان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ازبذر ِویرانه های شهری باستانی
زیرخاک ِ علف های سبز ِ این پژمرده باغ
شهری تازه خواهد رویید.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برقله ی سنگستان گور
سواربرشانه ی نهنگ ها ودایناسورها
ایستاده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرگاه ...
غلیان ِآه لایه های تلخ ِاندوه
درناکامی های اندیشه ی اندوخته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیش ازمیلاد پدر
مصلوب شده بود
بربازوی چوب بست گهواره ی مادر
قرن ها با اتلوی افریقایی
ج
|
|
|
|
|
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
سیدحاج فکری احمدی زاده(ملحق)
آرمین اسدزاد (الف)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
به نام چاشنی بخش زبانهاحلاوت بخش معنا د
محمد رضا خوشرو (مریخ)
علی نظری سرمازه
محمدرضا آزادبخت
جلیل میاحی 
مسعود مدهوش( یامور) 
