سرمه شب

چشم شب با سرمه ای وا می شود

غم به خانه ی دلم رها می شود

خاطراتت روز و شب یار من است

ناله و فریادم ببین تا کجا می شود

یاد روی و یاد بوی و یاد موی

شب به یاد عشق توتنها می شود

من دلم آتشگه عشق تو بود

وینک این آتش برایت بی بها می شود

ماهتاب می آید کنون از گوشه ای

اشک ز گوشه ی چشمم رها می شود

شب،شهاب شاد و شبتابی به راه

همره دل مهمان خدا می شود

من کنون تنها و بی کس،بی امید

دل غریب و دل غمین و رسوا می شود

چشم تو رویای شب هایم شود

پرده ی خواب ار به رویا می شود

صبح می آید که من برپا شوم

راه غم باز هم به دل وا می شود