ای عشق

با سلام و عرض ادب خدمت شما و تشکر بابت اینکه این بنده حقیر رو لایق دونستید و در محفل پر از عشقتون یه جای کوچک سهم ما کردید....

 امیدوارم بتوانم کنار اساتید عزیز کسب تجربه کنم  و بتوانم احساس واژه هامو با همگی دوستان قسمت کنم . . .

 با زبان  پر از لکنت در مقابل تمامی دوستان  ادای احترام میکنم و به رسم  احترام به عشق و عشاق این رباعی رو هدیه میکنم به تمامی عشاق : 

مگذار که با خنده ی او اشک شوم

تن کشته ی فصل زرد وبی برگ شوم

من همدم شب های سیاهت بودم

مگذار چنین شکسته درمرگ شوم