پر زنیم به بوسه های باصفای وقف نور

می رسد شمیم عید ، عطر صد گلاب نور

سینه ها پر از امید ، شوق لمس ناب نور

در خیال مست چشم ، نقش خنده می تکد

از نگاهِ آسمونِ من ترانه می چکد

با کبوترای دل ، به چلچراغ سقف نور

پر زنیم به بوسه های باصفای وقف نور

می رویم به گنبدش که نورُ  ما بغل کنیم

یا که با فرشته ها طواف آن محل کنیم

تا ضریح آن امام هشتمی،  تمام من

می خورد گره به قلب بی قرار خام من

می چکد نیاز آسمون هر نماز عشق

رقص التهاب اشک  هر دعا ، به ساز عشق

می روم کمیلِ جمعه شب  به صحن باشکوه

حاجت ستاره ها به ندبه های فصل روح

بعدشم ، نماز جمعه من ستاره می شوم

پشت ماه آرزو ، هزار پاره می شوم

تا که من قسم بدم به چادری که مادرش

کرده سر میان خاک کوچه ها ، به باورش

خسته ام خدا رُ من قسم بدم به نام او

تا شفا برد دلم  ز آب نذر جام او