بغض

بر بال بادبادک پاییز می برم

هنجار قلب خویش به دهلیز می برم

چشمان پر ترانه ی عریان مست ماه

زنجیر بغض ساکت سرریز می برم

معبود لاله های بهشتی به برزخم

تردید سایه های غمآویز می برم

آدینه در تقاطع باران و روح من

لبخند تلخ آینه را تیز می برم

مژگان صبح خلوت اسرار می چکد

شرمی به ناز پلک سحرخیز می برم

دیوار هر خیال نگاهم چنان شکست

رویای اشک حادثه را هیز می برم