خنده ی زیبای جهان می تکد
جلوه ی ریحان خدا می چکد
آینه ها مست تماشای او
بال ملک ، فرش شود ، پای او
تا پر پروانه ی احساس او
رقص شقایق ،رخ الماس او
دُرّ علی ، لؤلؤ پیغمبر است
معرفتش ، هم رده با حیدر است
با نفسش عشق خدا را سرود
یاس نگاهش به شفاعت گشود
راه ولایت ، همه را اسوه شد
حادثه در لحظه ی هر عشوه شد
لیله ی در قدر که تفسیر شد1
علت هستی همه تعبیر شد2
پی به مقامش نتواند برند
خلق جهان غمزه ی او می خرند
فاطمه را ارث چو جلباب3 شد
نور خدا ساحت مهتاب شد
.............................................................
1:بنا به برخی روایات کلمه ی لیله در سوره ی قدر به حضرت فاطمه (س) تأویل می شود.
2: در روایت است: یا أحمَدُ! لَو لاكَ لَما خَلَقتُ الأفلاكَ و لَو لا عَلِیُّ لَما خَلَقتُکَ و لَولا فاطِمَهُ لَما خَلقُتُکما. اي احمد! اگر تو نبودي آسمان و زمین را نمیآفریدم و اگر علی نبود تو را نمیآفریدم و اگر فاطمه( (س) نبود شما را نمیآفریدم
3: پوششی شبیه به چادر