تو مروارید غلطانی ، دلت مهتاب نورانی... (بداهه ایی برای شعر صدف نازنین )بیت آخر با ویرایش از صدف عزیز

تو مروارید غلطانی ، دلت مهتاب نورانی

تو را من آرزو کردم ، تو که همراه مرجانی 



به شب هایم توامیدی ، به دل مانند هر ضربه

بیا ای نور ایمانم ، چرا از دیده پنهانی ؟



به دل دردانه ایی جانم صدفها خانه ات باشند

بمان ای آبی دریا تو خود عشقی تو جانانی



همیشه با نگاهت مست تویی ایمان و کفرمن

که این دنیا نمی ارزد تو هم این نکته می دانی 



چه سودی دارد این حسرت ، برای قلب های ما ؟

که روزی دیر خواهد شد ، ببینی مرده؛ بی جانی



مرجان ..