لبان سرخ

درون حبس لیلی زمانه

نگاه چشم تو هر روز می شد

به سوی راه تو همراه می شد

یه قطره اشک روی گونه هایت

سر اغاز یه لحظه ماتم و غم

مثله داستان خیال ارزوها

نگاه سبز تو پرواز می کرد

به دنبال صدای مرگ می گشت

چشمای خیس تو بارون می زد

همیشه بر لبانش بوسه می زد

سرد و تاریک شد این اتش سرخ

به رنگ اسمان بی ستاره

چه لب های کنار بوسه های

عبور تو کنار او می شد

نمی دانی که لیلی زمانه

لبان سرخ او به لبانت باز می شد