جمعه ۲۹ فروردين
اشعار دفتر شعرِ اسمان شاعر حامد خلجی
|
|
|
|
بگذار تا اخر راه جاده ها و درخت ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من ماندم و این
میان این همه برگ
تو از جنس پاییز بودی
در غروب من
در ارتفاع سرد اندام من
دست ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشک در چشم های تو حلقه زد
یعنی این شعر
روی قلب من نوشته شده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیاید
به صدای جیرجیرک ها گوش کنید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم تو دریای درد
دستان تو گرم وسوزان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای فرار از استکانهای
خالی از چای
قندها را باید
خنثی بکنی
درون سفرهای
خالی از نان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پر پرواز پرندهات
توی دنیای قشنگی ات
توی اسمون ستارهات
پر نزدن به یاد اون روزات
برای رسید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه نور ماه خدا
دله ما پیش خدا
باز میاد بوی خدا
بوی عطر یه دعا
می شینه ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توی حیات خلوتم
توی رویای کتابم
من کجایم که بگویم
سخنی از دل بگویم
چه بنویسم
ا ز دلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جرقه ی کوتاه
در دلم شد باز
رهایم ساز
ای خدای راز
در خلوتگاه دلم
اسیر گناهم
رهایم ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برگ برگ
کاغذهایم خیس اند
اشک های نوشته هایم
روی کاغذ
سرازیرند
شرم عرقم
روی قلمم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غرق وجودم شدم
از یه خواب تلخ
بیدار شدم
ترس از بیدار شدنم
به سراغ خواب تل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بغض ی صدا می زد
این بی صدای مرگ
نبض ی به کندی می زد
این شاهرک بریده
نشون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلت صدا می زنه
که عقل و هوش رفته
با این دله مرده
همش به دنباله
یه هوس تا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگیو به چنگ نگیر
با اون چشات به دل نگیر
با این دلای سوخته
دیگه نگیر بهونه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو دریا ابی ما
ماهی تنگ زندگی
می چرخه تو دورو ورت
اگه یه وقت بری بیرون
ستارها دنبالتند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قشنگترین حضور تو
با شعرای سپید تو
در کوچه ها ناب ما
قدم زدی تو شعر ما
می خوام بگم تو این
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حیای تو چرا هرگز
برای روی ازادی
برای عفت پاکت
نمی خواهی در این دل ها
یه غوغای به پا خیزی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در این شب ها تو تنهای
که با ناله چه درد داری
همش در دل چه خون داری
برای حرف دل گفتن
چه ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می زنه بارون تو دلم
که مثله یه نور برام
روشن می شه توی چشمام
مثله یه فانوس برام
توی دله
|
|
|
|
|
فریباایازی روزبهانی
سید هادی محمدی
به نام یگانه خدای هستی‌بخش
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
مهرداد مانا
محمد حسن زاده چلچله 
بَهامین شیخ جامی 
