دوشنبه ۳ دی
آدم و حوا شعری از اشکبوس
از دفتر شعرناب نوع شعر دلنوشته
ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۱۱ شهريور ۱۳۹۲ ۰۲:۴۹ شماره ثبت ۱۷۶۶۸
بازدید : ۱۰۲۵ | نظرات : ۴۶
|
|
نقطه
آغازِ سرِخط!
ابتدای خلقت؛
یک گناه یک غفلت !
جّدِ ما عاشق بود
روبرویش مشتاق ؛
چشم در چشم گره کرده
به او می نگریست
و ازاو خواست؛
سیبِ سرخِ هجرت!
هجرت از عرشِ برّین
و سقوطش به زمین
انتخاب دل و دین؛
مادرش یا که عروس!
و در این پرتگه؛
سستُ دشوار!
در میانِ پیکار؛
نیش می زد چون مار،
بر دلش عشقِ یار!
لغزشِ پایش بود؛
همنشینی با زن و جدایی از من!
همسر او حوّا
به تضرع ،
زاری؛
راهِ خود پیدا کرد
ماند تنها آدم
و کنون بی همدم ،
پی بدبختی خویش!
اشتباه کرد آدم!
من تقاصش دادم!
*****
با تشکر از استاد خانم فرمیسک
که با رهنمود های ایشان توانستم نقص های شعر خود را کاهش داده
دوستان نقد بلامانع است
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.