شمع ها آیینه می شوند

                                            بسترهای آرزو ها سوخته

                                              برجهای خیال فرو ریخته

                                             در ویرانهای شب

                                            جغد های شوم چه خوش می رقصند...

                                           کور می شوند تمامی چشمان دلم

                                          دیگر چه فرق می کند

                                          شب باشد یا روز پیمودنم

                                         ریخته بر زمین خواسته ها

                                        برگهای زرد احساسم

                                       من با قدمهای ترید

                                       در خُرد شدنم

                                     فریادي را می شنوم

                                   اومي گويد: \" آیا سزای من این بود؟!!! \"

                                    سعید مطوری/مهرگان

                                    از دفتر غمنامه