با هر نگاه

این شعر را با اشاره به خطی از شعر سهراب نوشته‌ام که می‌گوید: 

«بهترین چیز رسیدن به نگاهی‌ست که از حادثه‌‌ی عشق تر است.»

...

 

وقتی که قلب پاک تو با من تماس داشت
در چشم‌های تو غم من انعکاس داشت
...
آن غم که در شکوهِ پر از رمز و راز خود
چیزی ورای خستگی و التماس داشت
...
آن غم پر از شکفتن بغض ترانه بود
در کوچه‌های خاطره‌اش عطر یاس داشت
...
از کوچه‌های خاطره با هم که رد شدیم
شعر بلند حادثه‌ها را بلد شدیم
...
هر حادثه که لحظه‌ی اوج نگاه شد
این قصه تا نهایت دل روبه‌راه شد
...
تکرار شعر روشن سهراب می‌شدیم
تصویر پاک حادثه‌ای ناب می‌شدیم
...
با هر نگاهِ تر شده از اتفاق عشق
اندوه می‌شکفت پر از اشتیاق عشق
...
با هر نگاه، از غم هم باخبر شدیم
با هر نگاه، تا ته دل همسفر شدیم
...
در هر نگاه، قلب تو با من تماس داشت
در چشم‌های تو، غم من انعکاس داشت
...

 

شبنم حکیم هاشمی