سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        دنیا پرستِ دین فروش(2)

        شعری از

        سید حسن ضیابری

        از دفتر آزاد نوع شعر دلنوشته

        ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۲۱ خرداد ۱۳۹۲ ۰۴:۳۹ شماره ثبت ۱۳۶۱۵
          بازدید : ۸۴۵   |    نظرات : ۲۷

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر سید حسن ضیابری

        بخش دوم
        تو که پنداری به عالَم، عالِمی
        جاهلی، ولله که خیلی ظالمی
        می کنی از ظنِ خود، تفسیرِ رأی
        ظنِ باطل داری و تقصیرِ سعی
        صاحبِ امر و زمانت، زنده است
        او که حیّ و حاضر و پاینده است
        پس چرا این توسنِ جهل و غرور
        می کشانی سویِ دجالِ شرور ؟
        رُو کلاهِ عقلِ خود، قاضی نما
        حق نگر، وجدانِ خود راضی نما
        تو نمی بینی فساد و ظلم و جور ؟
        لحظه ای کن در وجودت غوص و غور
        چشمِ حق بینت، چرا گردیده کور ؟
        از تو وجدان، لطف و احسان، گشته دور
        تو صدایِ ناله ها نشنیده ای ؟
        فقر را در خانه ها، نا دیده ای ؟
        آبروداری که گشته قرض دار
        مردِ با همت که شد زار و نزار
        تو ندیدی مردِ مستأصل که او
        ضجه می زد چون شده بی آبرو ؟
        تو که خود را مردِ حق نامیده ای
        خود فروشیِّ زنان را دیده ای ؟
        تو خبر داری که دل ها خون شده ؟
        دین و ایمان یکسره بیرون شده ؟
        گوشِ تو نشنیده این فریادها ؟
        این همه ظلم و ستم، بیدادها ؟
        بهرِ لقمه نان و امرارِ معاش
        مرد و زن در کار و در حالِ تلاش
        تو ندیدی آن زنِ بیچاره را ؟
        آن یتیمان و لباسِ پاره را ؟
        نه، ندیدی چون که چشمت کور بود
        این دلِ سنگیّت از حق دور بود
        تو به کارِ صیغه و کسبِ صواب!
        غافلی از روزِ محشر، هم حساب
        تو دم از ایمان و مردی می زنی ؟
        لافِ حق جویی و رندی می زنی ؟
        لاف کم زن، همتی والا بیار
        بهرِ مظلومان، نبودی غمگسار
        روُ خودت را جمع کن، نامردِ دون
        عاقبت رسوا شوی، پست و زبون
        راهِ حق، راهِ هدایت، روشنی ست
        تو مسیرت، شُبهه و، ما و منی ست
        راهِ حق، راهِ علی(ع) و آلِ او
        تو دمادم، غافل از احوالِ او
        مرد باشد ساقیِ کوثر، علی (ع)
        از علی (ع) گردیده دل ها منجلی
        یا علی (ع)، ای حجتِ حق، شاهِ دین
        ای صراطِ مستقیم، حَبلُ المَتین
        پِیرُوِ خطِّ ولایِ تو، منم
        عاشقِ صحن و سرایِ تو، منم
        داده ای از خوانِ احسان و ولا
        آبرو بر عبدِ مسکینِ خدا
        از ضلالت نسلِ ما را دور کن
        در دو عالم با خودت محشور کن 
        خرداد88 ضیابری
         
        با عرض سلام و ارادت محضر سروران گرامی
        این سروده در دو بخش تقدیم گردید
        و سروده ی فوق قسمت نهایی است.
        ۰
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        میر حسین سعیدی

        لاله و گل نشانه از طرف یار داشت ااا بی خبر آمد چنان روی همه پا گذاشت
        ابوالحسن انصاری (الف رها)

        نرگس بخواب رفته ولی مرغ خوشنواااااااگوید هنوز در دل شب داستان گل
        میر حسین سعیدی

        رها کن دل ز تنهایی فقط الا بگو از جان ااا چو میری یا که مانایی همه از کردگارت دان
        نادر امینی (امین)

        لااله الا گو تکمیل کن به نام الله چو چشمت روشنی یابد به ذکر لااله الا الله چو همواره بخوانی آیه ای ازکهف بمانی ایمن از سیصد گزند درکهف بجو غاری که سیصد سال درخواب مانی ز گرداب های گیتی درامان مانی چو برخیزی ز خواب گرانسنگت درغار مرو بی راهوار در کوچه و بازار مراد دل شود حاصل چو بازگردی درون غار ز زیورهای دنیایی گذر کردی شوی درخواب اینبار به مرگ سرمدی خشنود گردی زدست مردم بدکار
        میر حسین سعیدی

        مراد دل شود با سی و نه حاصل ااا به کهف و ما شروع و با ه شد کامل اااا قسمتی از آیه سی ونه سوره کهف برای حاجات توصیه امام صادق ااا ما شا الله لا قوه الا بالله اال

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        6