قلف شب

بشکن این قفل شب تا رو بنماید قمر
کعبه از چرخ نظر شم دهد هر سحر
گرمی چرخ زمین غمزه  ماه مبین
نشان عشقت هنر زلف سیاهت اثر
ستم ز دنیا ببر بگذر از این مختصر
هرجا که رویت بخیل جادوی چشمت حذر
کلید کلبه عشق  طنین باغ  بهشت
دل ببرد جمال و سر سایه بزن براین شرر
پریشان مکن ای جان گرشکنی  حیران
در هر طربی تر بدی فزونی از فزون‌تر
گوهر ارزنده‌ای  قادر هر بنده‌ای
خدمت هر کیش برد سرو جهان گستر
دریا ی عاشق در جوش لشکر ز باده مدهوش
به محفل اندرین جام به تخت مرمر کامفر
برای انتظارت شب را به طول کم داد آذر
نگارم آمد به دادم باده‌ای از حوض کوثر
همه دلتنگیام برد و پریشون خوابیم چیست 
که چشمانم به دیدار گل رو خوش نظرتر