غزل و رباعی

یک غزل و یک رباعی از مهدی ملکی الف


حالِ ابری

رفته‌ای تا که غم انگیز بمانَد دنیا
بی تو در سردیِ پاییز بمانَد دنیا

عشق را از دل این مرد گرفتی آخر
که برایم بد و ناچیز بمانَد دنیا

حالِ شب‌های مرا یکسره ابری کردی
تا که در بارش یکریز بمانَد دنیا

قصد داری که پس از ساحل بی آشوبت
غرق امواجِ بلاخیز بمانَد دنیا

دائما بعد تو در قصه‌ی من طوفان است
تا به کی فاجعه آمیز بمانَد دنیا



به دستِ دنیا

ای عشق! مرا به دستِ دنیا نسپار
بی ساحل شانه‌ات به دریا نسپار

آینده‌ی من با تو فقط پر معناست
بی عطر تنت مرا به فردا نسپار


شاعر: مهدی ملکی الف