مشک اب

گره افتاد بر زلف نگارم گشاینده گره هانم کجاست
صبر من لب ریز شد طوطی باغ بهارانم کجاست
کوچ غربت کرده ام از فزاع بوستان دل مرده ام
حبیب باده نوش رغیب صبر اسرارم  کجاست 
گشتم گرفتار لب  کاکل موی سیا سروری
یار قبا پوش خرمن نسرین مشک ابم کجاست
در پریشانی دل دولت دین می دهی 
ان خم  زلف سیه راهزن دینم کجاست
 رخ بنما ای  شه بشکافته تقدیر خدا  
 سجده ی تهثیر و عابد شب خیزم کجاست 
 گشا ده سینه از نور خدا سید سیمین قبا
طور سینین عصای .موسی عمرانم کجاست
بس ره پیمودم اشک چشمان بخوشکید از نظر
عشق راهبر شد ان قاحته تقدیرم کجاست 
ز دنیا جز فراغ درد ماتم کس  ندیده
گران افتاده این ره کشتی و راه بانم کجاست
ببین این عشق درد سر. سر تسلیم ندارد 
که ان سینه جباهر معدن دینم کجاست 
بیا ای افتاب بلند تابم زان دل سردم بتا بان 
شاهدباغ شباب شاه خورشید کلاهم کجاست
ای سفرکرده ز غیب  پرده بگشا نظر بنما ز ما
طبیب مهر بانی ان دست نوا زانم  کجاست