قصه بی تابی

آمدی تازه کنی،قصه ی بی تابی من
مهر مرده است در این،برکه ی مردابی من

گرچه دل را به تمسخر بگرفتی و گذشت
آن شده بازی تو ،باعث کمیابی من

گفتن از فلسفه ی عشق، چه حاصل دارد؟
ای که برهم زده ای ، چشمه ی گردابی من

اندکی حوصله کن ،حال پریشان مرا
تا خودش شرح دهد،در شب مهتابی من

تا سحر پرسه نزن ،بین خیالات محال
باز هر شب شده ای ،علت بی خوابی من

بی خبر زلزله آید ،بی خبر عشق به دل
آمدی ریخت بهم، خانه ی اربابی من

در خیال خوش تو ،رشته شادی گم شد
خنده ات آتش غم ، سارق شادابی من

"یاسر" که نشیند به غزل خوانی و بس
آمدی شِکوِه نکن ، گوهر نایابی من