من خودم نیستم، من°دیگری ام!

تن و روان°درست(=silim,درود)باشید
ایوار(شامگاه)شما به سربلندی باد
ماندَگ نباشید

همیشه به من ِ شاگرد،نگر ِ نوازش و لطف دارید بانو
دوست دارم شاگردی تان را داشته باشم

دوست دارم تا سپیده ی بامداد برای تان بنویسم
به امید دیدار دوباره ی شما در پیام های تان نمی گویم
که در بارگاه خدایی تان اَستم

(زبان انگلندی)truth::درود:درست(به سومری)silim
(به فرانکی)Bon-soire(شب به نکویی)
و همه به این مانا است که"سلام)
به این چَمار که"تن و روان°درست" باشید

بانوی من !بانوی ماهتاب و دریاچه!
از این که شاگرد شمایم به خود می بالم
و از این که نو-کار تان استم سوهِش ِ خوبی دلرم.

برای شما هم دوست دارم تا چکاوک می خواند برای تان بنویسم در ستایش زیبایی ِ درون تان
که به راستی درون تان پر از زیبایی ِ سادگی است و سادگی ِ زیبایی

اما به گفته ی فلوریا آئورلیانو :"Vita Brevis(زندگی کوتاه است )و مجال،اندک.

به امید دیدارتان در آینه ی خواب و در خواب ِ آینه

بدرود نمی گویم
که همیشه
درود

سلام به خوب ِ همیشگی ام نه "عبوس"،که"حَسَن(خوش رو)!
مهربان ام !
از این که نوشته های من ِ ناچیز را مُهر ِ نوازش می زنید و باران ِ نوازش به سرم می بارید چون غنچه ی سپیده دمان می بالم.
ناز و نیاز ِ کودکانه ی من در بارگاه ِ خدایی تان به بار می نشیند.

به دیدارتان در خواب،خشنودم !

سلام به هم°رزم ِ اندیشه ام/از موچش/این شب ِ تیره/که کهربا(برق) هم رفته است.
در این شب ِ دیگور(دیجور)،سینگر(سینجر)یاد شما به هیمه ی دلم می زند و امید،سوسو می زند

شادم که پیر ِ خِرَد ِ خواب های من اَستید.

همیشه که به دیدگاه ها می نگرم،چشم ِ دیدار ِ نوازش ِ شما را می برم.
به خدایی ات کرنش می برم،که خوب اید،و خوب،خداست.

دیدارتان را در آینه ی خواب،چشم می دارم.