عقل بسیط

📚عقل بسیط:
واکرده چتر محبت، درکل هستی دمادم
حیران نصیبِ نگاهند، ذرات حیرت نما، هم!
در جنبشی آشکارا، هرجا حیاتی مکوّن :
تکثیرهایش مرتب، تصویرهایش منظم
خلقت که پایان ندارد،«موجود»وصفِ«وجود» است
مدّ بلند زمان را، تا کی بگویی: مرخّم!
مصنوع و مجموع دائم، در حال آیینگی هاست
«حادث» نشانِ «قدم»گو،«وحدت»به«کثرت»مقدم
«عقل بسیط» است و روحی، جاری به ذرات هستی:
تدبیرهایش مداوم، تکثیرهایش مُقوّم
سلول ها راسرشته، رشته به رشته نوشته 
اسرارپنهان وپیدا، برنردبانی مجسّم(DNA)
از«امر» هستی نمایش،حتی«الف» هم ندانیم!
اما در آیین «عرفان»، بر ادعامان مصمّم؟!
خورشید: شمع جلالش، جایی که جویی جمالش!
عاجز به «ذات» کمالش: ادراک فرزند آدم!
کاوش به"کیهان"که جِرمی ازجنس ناسوتیان است؟!
فخری ندارد که هستی، مغرور علمی مُعلَّم!
واکن به چشم حقیقی,گر می توانی رموزش!
تا بنگری ماورای هستی، شکوهی معظّم

"عقل بسیط" است ورمزِ«کُن فیکون» در وَرایش
قاموس وناموس«لاهوت»، درقوس«واللهُ اعلم»
انگیزه هایش فراتر از حس و وهم و خیال اند
از«عشق»نقشی کشیده، درمدّعالم متمم💐
مکتب شعر دینی درایران 
استاد سیدعلی اصغر موسوی 
قم - ۱۸ آبان ۱۳۹۴