سایه های بی صدا

درود بزرگوار
اجتماعی بسیار زیبا و با شکوه بود
حقیقتا پدران این مرز و بوم
قهرمانان تاریخند

درود بر شما جناب مداح عزیز
زیباست در رنج پدر
هزاران آفرینتان که قدر زحمات پدر را می دانید
خداوند پدران حاضر را عافیت و پدران سفر کرده را رحمت عطا فرماید

برشی از غزل "گل عطار" اینجانب تقدیم صفحه زرین شما بزرگوار
((دیدیم؛ که از دوشِ پدر ناله برآید
با تاولِ بر دست ، کرامت بسراید

در دفترِ خندانِ لَبَش آیه چنین است
تا خوانِ طعامت به شبی چند، بزاید...))

پاینده باشید و سراینده

آفرین
ناب سرودید.

درود بسیار زیبا و دغدغه مند...واقعا پدر بودن خیلی وظیفه سنگینیست. در مصراع:
باید بماند و نباید بالا بیاید
شاید شکل موجز تر «باید بماند و بالا نیاید» شاید دلچسب تر باشد.