دعوای زن و شوهر

بگویند جز در باور ابلهان
ندارند دعوا شوهران و زنان
زنان را نشاید که دعوا کنند
سر شوهران جنگ و بلوا کنند
به وقت سحرگاه و بانگ خروس
نوایی خروشد چو آواز کوس
نوائیست آکنده از مهر و کین
که ای شوهر من بیا و ببین
به لطف تو یخچال ما خالی است
اگر زود آن را پر کنی عالی است
بود گاه تشریف فرمایی خواهرت
که با شوهر و بچه آوار گردد بر سرت
برو همچو شیر با قاز شندر حقوق
بخر میوه و گوشت و آجیل ز سوق
برو تیز باش همچو افزایش نرخ ارز
که بابا ندارد دهد به تو قرض
چنین گفت درمانده شوهر به زن
اگر موی بینی بیا و بکن
چنان شست رویش به آب دهان
که چون آن ندیدند کهان و مهان
گذشت و به سر شد دو سه هفته ای
که واریز گردد حقوق و کمک خنده ای
چو روزی نو آمد و روز نو
تو این تلخ و شیرین از اول شنو